Having an IP address is a way to identify your device on the internet to communicate with other devices. Without IP addresses, the internet can’t exist. In this article, you’ll gain an overview of two different types of IP addresses, their differences, why you need both of them, and, more importantly, how you could use
Bir IP adresine sahip olmak, diğer cihazlarla iletişim kurmak için cihazınızı internette tanımlamanın bir yoludur. IP adresleri olmadan internet var olamaz.
Bu makalede, iki farklı IP adresi türü, aralarındaki farklar, neden her ikisine de ihtiyacınız olduğu ve daha da önemlisi, her birini proxy'lerle nasıl kullanabileceğiniz hakkında genel bir bilgi edineceksiniz. Bundan önce, internette iletişimin nasıl gerçekleştiğine kısaca değinelim.
İnternet ağlardan oluşan bir ağ olduğundan, başarısı kendisine bağlı cihazlar arasındaki iletişime bağlıdır. Protokoller, iki veya daha fazla cihazın birbiriyle nasıl iletişim kuracağını ve veri gönderip alacağını kontrol eder. TCP/IP (İletim Kontrol Protokolü/İnternet Protokolü) cihazlar arasında bağlantı ve iletişim sağlar.
TCP bileşeni, internete bağlı çeşitli cihazlar arasında iletişime izin vermekten sorumludur. Öte yandan, IP kısmı verilerin kaynaktan hedefe yönlendirilmesinden sorumludur.
Bu yazıda IP boyutuna odaklanacağız.
Genel olarak adlandırıldığı gibi, İnternet Protokolü veya IP adresi, bilgisayarların veya cihazların kendilerini internette tanımlamalarını sağlar. Sokaktaki her evin bir adresi olduğu gibi, bir ağdaki her bilgisayara da bir IP adresi atanır.
Bununla birlikte, iki tür IP adresi vardır - IPv4 ve IPv6. Bu adreslerin her ikisini de bilmek çok önemlidir ve daha fazlasını öğrenmek için okumaya devam edin.
IPv4, 1980'lerin başından beri var olan IP adreslerinin 4. versiyonudur. IP'nin yeni bir sürümü olmasına rağmen, IPv4 kullanıcılar arasında hala yaygındır ve kullanımı trafiğin %90'ından fazlasını aşmaktadır. Her sayıyı bir noktanın ayırdığı dört basamakla yazılan 32 bitlik bir adrestir. Bunu bir örnekle gösterelim ve aşağıdaki IP adresine sahip olduğunuzu varsayalım:
206.71.50.230
Bu sayının 32 bitlik gösterimini elde etmek için her bir basamağı ikiliye dönüştürmeniz gerekir. Ayrıca, bu makale ondalıktan ikiliye dönüştürmenin temellerini kapsamayacaktır. Bu konuda daha fazla bilgi için lütfen bu ondalıktan ikiliye dönüştürme makalesine bakın.
Her bir ikili sayının çıktısı 8 bit olacaktır:
206=11001110
71 =1000111
50=110010
230=11100110
Yukarıdaki, aşağıdaki gibi 32 bitlik (4 baytlık) bir kombinasyon üretir:
11001110.1000111.110010.11100110
Yani genel olarak, tam olarak 4.294.967.296 olan 2^32 IP adresi üretebilirsiniz.
IPv4'ün oluşturulduğu dönemde çok fazla bilgisayar ya da cihaz mevcut değildi. Bu nedenle 4 milyarı aşan sayı, o dönemde cihazları desteklemek için yeterli bir miktardı. Ancak internet tabanlı cihazların sayısı arttıkça IPv4'ün artık yeterli olmadığı görüldü. Adres boyutu, 32 bitlik IPv4 adres boyutuna kıyasla 128 bite genişletildi. Bu adres boyutu, tam olarak 340,282,366,920,938,463,463,374,607,431,768,211,456 IPv6 IP adresinin oluşturulmasına olanak sağlamaktadır.
IPv6 ilk olarak 2012 yılında kullanıma sunulmuştur, ancak pazar hala büyük ölçüde IPv4'e bağlıdır. IPv6'ya tamamen geçmeye gerek olup olmadığını daha sonra tartışacağız. Şimdilik, IPv6 adres formatının bir örneğini ele alalım:
2001:0db8:3c4d:0015:0000:0000:1a2f:1a2b
IPv6, iki nokta üst üste ile ayrılmış onaltılık sayılar kullanır. Sekiz adet 16 bitlik bloğa bölünerek 128 bitlik bir adres şeması elde edilir.
IPv4'ün aksine, IPv6 ağ ve düğüm bileşenlerine ayrılmıştır. Düğüm bileşeni, yönlendirme için kullanılan adresin ilk 64 bitidir. Sonraki 64-bit, arayüzün adresini tanımlayan düğüm bileşenidir.
Onaltılıktan ikiliye dönüştürmeye geçmeden önce, bu dönüştürmenin temellerini ele almayacağımızı yineleyeyim. Onaltılıktan ikiliye dönüştürme ile ilgili bu makaleye başvurabilirsiniz.
Dolayısıyla, yukarıdaki onaltılık rakamların her birini dönüştürürsek, her biri için aşağıdaki 16 bitlik ikili sayıları verecektir.
2001=0010000000000001
0db8=0000110110111000
3c4d=0011110001001101
0015=0000000000010101
Yukarıdaki 64 bit ağ bileşenidir. Sonra aşağıda düğüm bileşeninde:
0000=0000000000000000
0000=000000000000000
1a2f=0001101000101111
1a2b=0001101000101011
Böylece toplamda 128 bit olan aşağıdaki ikili çıktıyı üretir:
0010000000000001:0000110110111000:0011110001001101:0000000000010101:0000000000000000:000000000000000:0001101000101111:0001101000101011
Artık hem IPv4 hem de IPv6'nın temellerini biliyorsunuz, şimdi bunların nasıl farklı olduğunu tartışalım.
Artık hem IPv4 hem de IPv6'nın temellerini biliyorsunuz, şimdi bunların nasıl farklı olduğunu tartışalım.
Son bölümde keşfettiğiniz gibi, ikisi arasındaki önemli fark IPv6'nın izin verdiği sınırsız sayıda adrestir. Bu adres sınırı, bilgisayarlar, mobil cihazlar, sekmeler, IoT özellikli cihazlar dahil olmak üzere artan sayıda cihazı desteklemek için yeterlidir. IPv4 başlatıldığında, bilgisayarlar dışındaki cihazlar mevcut değildi.
Mobil ve IoT cihazları internete eriştiklerinde, dolaylı olarak NAT üzerinden erişirler ve bu da IPv4 adresleriyle ilgili sorunlarla karşılaşabilir. Bu nedenle bu tür cihazlar için IPv6'ya sahip olmak hayati önem taşımaktadır. Ayrıca IPv6, cihazı nasıl kullandığınıza bağlı olarak bir cihazın birden fazla IP adresine sahip olmasını sağlar.
IPv4'ün piyasaya sürülmesi sırasında ağ güvenliği önemli bir endişe kaynağı değildi. Ancak günümüzde ağ güvenliği önemli bir konu haline gelmiştir. İki IP adresi türünden IPv6, yerleşik şifreleme ve paket bütünlüğü doğrulaması nedeniyle karmaşık saldırılarla başa çıkma kapasitesine sahiptir. Bununla birlikte, tüm bunları söyledikten sonra, IPv4'e güncellenmiş yapılandırmalar IPv6 ile aynı güvenlik seviyesine izin verir.
IPv4'ün bir diğer hayati özelliği de cihazın MAC (Ortam Erişim Kontrolü) adresiyle eşleşmesi için Adres Çözümleme Protokolü (ARP) gerektirmesidir. ARP, Spoofing ve Man-in-the-middle saldırılarına karşı hassas olsa da, yazılım programları bu tür tehditleri ortadan kaldırabilir.
Dolayısıyla, güvenlik açısından IPv6 avantajlı olsa da IPv4 çok geride değildir.
IPv4 ya manuel yapılandırma ya da Dinamik Ana Bilgisayar Yapılandırma Protokolü (DHCP) kullanılarak destekli yapılandırma gerektirir. Öte yandan, IPv6 adresi olan herhangi bir cihaz için Otomatik Yapılandırma mümkündür. Zaman içinde geliştiği ve iyileştiği için IPv4, NAT gerektirmediği için potansiyel olarak daha hızlı olan IPv6 ile karşılaştırılabilir hızlarda çalışır.
IPv4 ve IPv6 arasındaki farkları artık daha iyi biliyor olmalısınız. Yeni cihazların piyasaya sürülmesinden bu yana, ağ uzmanları IPv6'yı icat etti çünkü IPv4'ün sağlayabileceğinden daha fazla IP adresine ihtiyaç vardı.
Bunu bir de şu açıdan düşünün: İki kişinin telefon numarası aynı olsaydı insanlar nasıl tepki verirdi? İki cihazın aynı IP adresiyle iletişim kurması durumunda da benzer endişeler olacaktır. Örneğin, gizli e-postalarınız başka bir yerde dolaşıyor olacaktır. Dolayısıyla her cihazın benzersiz bir IP adresine sahip olması için iyi bir neden vardır.
Alan Adı Sistemi (DNS ) yinelenen IP'leri tespit edebilse de, sorunları çözmek için gereken zaman ve çaba sürekli olarak tek bir koordinasyon kuruluşundan sağlam tahsis kontrolü gerektirir.
Çıplak gözle ilk bakışta 4,3 milyar IP adresi oldukça yeterli görünebilir.
Ancak yazıcılar, bilgisayarlar, mobil cihazlar, dokunmatik yüzeyler ve güvenlik kameraları ve kapı zilleri gibi IoT cihazları dahil olmak üzere bağlı cihazların sayısı hızla artmaktadır. Bu tür cihazlarda benzersiz IP adreslerine duyulan ihtiyaç da öyle.
Ayrıca, kalan IPv4 adresleri belirli amaçlar için ayrılmıştır. Bunlar arasında, kuruluşların özel ağlarında sıklıkla kullandıkları özel adresleme ve birden fazla cihaza mesaj göndermek için kullanılan çoklu yayın adresleri için bir başka bölüm bulunmaktadır.
Bir başka endişe de kalan IPv4 adreslerinin yasal piyasada 36 dolar gibi pahalı olabilmesidir. Çoğu kuruluş toplu alım yaptığı için kimse tek bir IP adresi satın almaz.
O zaman sorun şu oluyor: IPv4'ü neden tamamen değiştiremiyoruz? Bir sonraki bölümde bunu tartışacağız.
Her cihazın ayırt edilebilen yeni bir adrese ihtiyacı vardır. Bu da BT Sistem Yöneticilerinin ilk etapta tüm cihazlardan haberdar olması gerektiği anlamına gelir. Ağlardaki cihaz sayısının sürekli artmasıyla, bu göründüğü kadar basit değildir.
Mevcut bir ağı IPv6'ya geçirmek zaman alıcı ve yoğun kaynak gerektiren bir işlemdir. Kuruluşlar IPv6'ya geçmeden önce kapsamlı bir IPv6 adres planına sahip olmalıdır. Aksi takdirde, feci bir dağıtım olasılığı söz konusudur ve IPv6 ile ilgili güvenlik endişeleri çok daha önemlidir.
IPv6, atası IPv4'ün sadece yeni bir versiyonu değildir. IPv4'ün hala kullanımda olmasının başlıca nedenleri aşağıda özetlenmiştir.
Tüm cihazlar IPv6 uyumlu değildir, bu da işleri daha karmaşık hale getirir. IPv6 ayrıca uygulama yazılımları ve ağ çözümleriyle de uyumsuz olabilir. Sonuç olarak, ağdaki her şeyin yeni protokolle uyumlu olduğunu garanti etmek için bir IPv6 laboratuvar senaryosunda test edilmesi ve doğrulanması günün sırası olacaktır. BT departmanları ayrıca uyumsuz cihazları ve uygulamaları destekleyip desteklemeyeceklerine ve nasıl destekleyeceklerine de karar vermelidir.
Artık birçok işletme, geçiş sırasında uyumluluğa yardımcı olmak için çift yığınlı dağıtımları tercih ediyor. Bu sayede ağları hem IPv4 hem de IPv6 trafiğini aynı anda barındırabiliyor. Ancak, bunu güvende tutmak ve sistemlerin hangi bağlantı türünün kullanılacağını nasıl belirlediğini yönetmek karmaşık olabilir.
IPv6'nın IPv4'ten daha güvenli olduğu varsayılsa da, kuruluşlar yine de IPv6 güvenlik risklerini ele almalıdır. Hiçbir şey yenilmez değildir. Ve yeni şeylerle birlikte yeni tehlikeler de gelir.
İnternet Topluluğu birkaç önerilen uygulama önermektedir. Bunlara örnek olarak kendi kendine üretilen IP adreslerinin devre dışı bırakılması ve erişim için yetkili IPv6 adreslerini belirlemek üzere izin listelerinin kullanılması verilebilir. Ekipler, IPv6 DDoS saldırıları da dahil olmak üzere siber saldırıları temizlik sırasında kontrol altında tutmak için etkili ağ segmentasyonunu ve belirli trafiği kısıtlama stratejilerini de göz önünde bulundurmalıdır.
Ağ yöneticileri, yardım masası ekipleri, güvenlik analistleri ve diğerleri düşünce tarzlarını değiştirmeli ve IPv6 ile IPv4 arasındaki farkları öğrenmelidir. Ekipler, protokolü kullanmadan önce IPv6 ağlarını nasıl oluşturacaklarını ve hata ayıklayacaklarını öğrenmelidir. IPv6'nın günlük yönetimi de farklıdır. Örneğin, alt ağlar oluşturmak ve MAC adreslerini yeni bir şekilde kullanmak için yeni bir dizi kural kullanır.
Servis sağlayıcılar IPv6 için proxy sunucu desteğini belirler.
Bununla birlikte, çoğu web sitesinin şu anda IPv6'yı desteklemediğini de belirtmek gerekir. Kazımaya başlamak, sosyal medya hesabınızı otomatikleştirmek veya sneaker botlarını otomatikleştirmek istiyorsanız, yine de devre dışı bırakmanız gerekecektir. Dolayısıyla, bir proxy IPv6'yı desteklese bile, şu an için ondan çok fazla yararlanamayacaksınız.
Bu makaleyi inceledikten sonra, artık IPv4 ve IPv6 arasındaki farklar, bunlara ne zaman ihtiyaç duyacağınız ve geçişle ilgili zorluklar hakkında kapsamlı bir genel bakışa sahip olabilirsiniz. IPv6'ya geçiş yapmak gerekli olsa da, bunu uygun bir plan ve eğitimle düzenli bir şekilde gerçekleştirmeniz gerektiği sonucuna varabiliriz.
Proxy'lerde olduğu gibi, çoğu web sitesi IPv6'ya geçmediğinden, IPv4 proxy'lerinin keyfini çıkarmaya devam edebilirsiniz.